Informacje.

Hej dziś biorę info. z wikipedii o króliczkach :)

 
Królik – polska nazwa zwyczajowa zajęczaków z rodziny zającowatych. Mianem tym określa się zwierzęta należące do rodzajów Sylvilagus i Oryctolagus, przypominające wyglądem dobrze znanego królika domowego.

Króliki domowe : 
  

Królik domowy (Oryctolagus cuniculus f. domestica) – udomowiona forma królika europejskiego (Oryctolagus cuniculus), zajęczaka z rodziny zającowatych. Prawdopodobnie po raz pierwszy udomowiony w Hiszpanii, a Rzymianie podbijając ten kraj przenieśli ten sposób hodowli na teren imperium rzymskiego^[1].
Początkowo celem hodowli królików było tylko zwiększenie masy ciała. Z czasem hodowano je również dla wełny i skór. Królik ma nie tylko znaczenie gospodarcze, ale jest również użytkowany jako zwierzę laboratoryjne i coraz częściej pełni funkcję zwierzęcia domowego utrzymywanego dla towarzystwa.

Charakterystyka ogólna[edytuj]

Długie królicze uszy

Króliki posiadają charakterystyczne długie uszy, krótki ogon, charakterystyczny poruszający się nos, długie tylne łapy, przednie – krótsze oraz oczy duże, okrągłe i wypukłe. Żyją zazwyczaj od 6 do 8 lat i ważą do 7 kg. Zdolność płciową osiągają w wieku 4-8 miesięcy^[2]. Długie uszy wyostrzają słuch oraz uczestniczą w procesie termoregulacji^[3]. Oczy królicze umożliwiają widzenie nawet w ciemnościach. Ich boczne ustawienie zwiększa kąt widzenia. Ponadto króliki mają bardzo dobrze rozwinięty węch.

Zajęczak czy gryzoń[edytuj]

Podstawową różnicą w budowie między zajęczakami, a gryzoniami jest uzębienie. Gryzonie posiadają parę górnych siekaczy, a zajęczaki, w tym króliki, posiadają dwie pary siekaczy (górne i dolne) oraz mają charakterystyczne długie uszy (przykład po lewej) uczestniczące w procesie termoregulacji. Gryzonie poruszają dolną szczęką w przód i tył, a zającowate rozdrabniają pożywienie okrężnymi ruchami szczęki^[4]. Ponadto gryzonie są w stanie trzymać pożywienie w przednich łapach, a zajęczaki – nie^[4]. Zgodnie z dzisiejszym stanem wiedzy wydaje się, że zajęczaki i gryzonie ewoluowały niezależnie z pierwotnych ssaków owadożernych.^[4]

Historia

Związki człowieka z królikiem można prześledzić od czasów biblijnych. Księgi Kapłańska i Powtórzonego Prawa wymieniają królika jako zwierzę nieczyste. Feniccy żeglarze natknęli się na króliki na półwyspie Iberyjskim i omyłkowo biorąc je za góralki nazwali je i-shepan-ham^[5]. Błędnie użyta fenicka nazwa królika stała się podstawą dla łacińskiej nazwy prowincji rzymskiej – Hispanii. Starożytny geograf Strabon napisał w 3 tomie swojego dzieła Geographica hypomnemata określił Hiszpanię jako "krainę królików"^[6]. Pliniusz Starszy w swej Historia naturae pisze o pladze królików na Balearach oraz o zniszczeniach w umocnieniach miasta Tarragona^[5][7] dokonanych przez króliki kopiące swoje nory w wałach miasta. Mięso królików było na tyle lubiane przez Rzymian, że introdukowali oni króliki na terenie całego Imperium Rzymskiego.
Dobór sztuczny królików rozpoczął się w średniowieczu we francuskich klasztorach. Mnisi byli zainteresowani królikami, ponieważ uważali nowo narodzone zwierzęta jak też królicze płody za zwierzęta wodne, których mięso mogło być spożywane w czasie Wielkiego Postu^[5].
Początkowo dobór był ukierunkowany na wielkość i łagodność zwierząt. W XVI wieku pojawiły się pierwsze rasy kolorowe. Jednym z pierwszych przykładów królików hodowanych dla ich futra przedstawia obraz Hansa Hoffmanna Hare z 1587.^[5] W 1700 istniało już 7 ras kolorowych.
W XIX wieku, kiedy pojawiło się powszechne upodobanie zwierząt, miłośnicy królików rozpoczęli pokazy królików w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych. Tworzono i modyfikowano rasy dla potrzeb widowisk, odchodząc od ras, które były stworzone w celu dostarczania pokarmu, futra lub wełny.
Pojawienie się królików, jako zwierząt trzymanych w domach rozpoczęło się w Epoce wiktoriańskiej. Udomowione króliki stawały się popularne jako zwierzęta pokazowe i maskotki. pokazy królików występowały w wielu miejscach i zostały usankcjonowane w Kanadzie i USA przez American Rabbit Breeders' Association (ARBA).